ZABAWY JĘZYKOWE
GEGENSATZPAAR. To zabawa na słuchanie i koncentrację. Pozwala na wprowadzenie dowolnej ilości nowych słówek. Nauczyciel prezentuje i nazywa po 2 nowe obrazki, mówiąc, np: „Das ist ein Kleid. Das ist ein Pulli”. Wszystkie dzieci powtarzają. Nauczyciel mówi dalej: „Wenn ich das Kleid sage, sagt ihr der Pulli, wenn ich der Pulli sage, sagt ihr das Kleid„. Nauczyciel pomaga dzieciom podnosząc wysoko odpowiedni obrazek. I tak na przykład kiedy nauczyciel mówi „das Kleid”, dzieci mówią „der Pulli”. Kiedy nauczyciel mówi „der Pulli”, dzieci mówią „das Kleid”. Kiedy nauczyciel mówi „das Kleid, das Kleid”, dzieci mówią „der Pulli, der Pulli”. Odpowiednio do poziomu grupy tworzyć możemy coraz to trudniejsze sekwencje wyrazowe, np.,: „das Kleid, das Kleid, der Pulli” albo „das Kleid, der Pulli, das Kleid, der Pulli”. Z czasem nauczyciel prezentuje kolejne obrazki i łączy je wszystkie w jedną sekwencję. Prosi również dzieci o wymyślenie swojej własnej sekwencji dla pozostałych.
RENNEN. Zabawa „Wyścig” polega na wyścigu dwóch nowo poznanych wyrazów. Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel prezentuje i nazywa 2 nowe obrazki (das Kleid, der Pulli), zastanawiając się, który z nich byłby szybsza: „Was wäre schneller? Das Kleid oder der Pulli”? Następnie nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że „Das Kleid läuft nach rechts und der Pulli läuft nach links”. Na trzy cztery nauczyciel jednocześnie puszcza obrazki w obieg (sweter na lewo, a sukienkę na prawo). Dzieci przekazują sobie sprawnie obrazki do momentu, aż każdy z nich zrobi koło i wróci z powrotem do nauczyciela. Obrazek, który wróci jako pierwszy „wygrywa” wyścig. Kibicując kartom, dzieci mimowolnie powtarzają słownictwo.
NENNEN UND WEITERGEBEN. Nauczyciel prezentuje i nazywa nowy obrazek, mówiąc: „Das ist der Apfel”. Wszystkie dzieci powtarzają, po czym N podchodzi do dowolnego dziecka z koła, mówiąc to samo: „Das ist der Apfel”. Dziecko to przejmuje obrazek i ma za zadanie przekazać go dalej (dowolnie wybranej osobie z koła) ponownie go nazywając: „Das ist der Apfel”. Zabawa polega na swobodnym nazywaniu i podawaniu sobie obrazków. Z czasem N dokłada do koła kolejne obrazki. Gdy obrazków jest już za dużo i robi się za duży chaos, N przerywa zabawę. Najlepiej włączyć w obieg do 3 obrazków, tak aby być w stanie usłyszeć i kontrolować nazywanie obrazków przez dzieci.
Agnieszka
28 wrz 2020Super blog 🙂 Bede obserwować, bo zaczełam uczyć niemieckiego! Zapraszam również do mnie pomyslowanauczycielka.blogspot.com 🙂